Adem-i Merkeziyetçilik

Önemli Noktalar

• Ademi merkeziyetçilik, bir sistemde daha az sayıda tek hata noktası olmasını sağlayarak sistemin ele geçirilmesini zorlaştırır.
• Blok zinciri sistemlerinde ademi merkeziyetçilik son derece önemlidir. Bir blok zincirini kullanışlı hale getirmek için, uygulamaya bağlı olarak belirli bir eşiğin karşılanması gerekir.
• Birçok proje, ademi merkeziyetçiliği ölçmenin zorluğunu, ele geçirilmeye karşı gerçek duyarlılıklarını gizlemek için kullanmaktadır.
• Sosyal ve teknolojik katmanlar çeşitli yollarla ele geçirilebilir, bu nedenle her ikisi de ademi merkeziyetçi olmalı ve merkezi bir gruba dayanmamalıdır.
• Ethereum Classic, Sovereign Grade ademi merkeziyetçilik seviyesini hedeflemektedir, yani hiçbir dünyevi kuruluş onu ele geçiremez.
• Ethereum Classic, uzun vadeli ele geçirmeyi önlemek için önce ilkeler yaklaşımını, ademi merkeziyetçilik maksimalizmini, kontroller ve dengeler ve protokol tarafsızlığını uygular.

Giriş

DAO Hard fork'undan sonra Ethereum Classic hakkında çıkan ilk yayınlardan biri A Crypto-Decentralist Manifestooldu. The Fork'u protesto ederken, blok zinciri projelerini organize etmeye yönelik klasik merkezi olmayan yaklaşımın altını çizdi. Bu belge, ETC'nin gelecekteki gelişiminin tonunu belirledi. Yaratılışından bu yana, bu zor ama hayati kavramın doğası hakkında çok şey keşfedilmiştir.

Merkezi Olmayan, Değişmez, Durdurulamaz.

• Ethereum Classic Web Sitesi, 2016

Bu moda sözcükler dizisi, blok zinciri teknolojisinin gerçek değer potansiyelinin ortaya çıkarılması için bir reçetedir. Öncelikle, değişmezliği mümkün kılan, durdurulamazlığa izin veren ve daha önce bahsettiğimiz parlak geleceği mümkün kılan ademi merkeziyetçiliğe ihtiyacınız var.

Yerinden Yönetimin Sayısallaştırılması

Yerinden yönetim, bir kuruluşun faaliyetlerinin, özellikle de planlama ve karar alma ile ilgili olanların merkezi, yetkili bir konum veya gruptan dağıtılması veya devredilmesi sürecidir.

• Vikipedi

Adem-i merkeziyetçilik, doğada pek çok sistemde ve biçimde var olan bir özellik olan adem-i merkeziyetçiliği destekler. Bu ikili bir özellik değil, zaman içinde inişli çıkışlı bir spektrumdur. Tüm bağlamlarda adem-i merkeziyetçilik için kesin ve hızlı bir tanım yapmak zordur, ancak görsel olarak oldukça sezgisel bir şekilde anlaşılabilir.

Blok zinciri projeleri alanında, ademi merkeziyetçiliği ölçmenin birçok yolu vardır ve kaba bir ölçüt "sistemi ele geçirmek için tehlikeye atılması gereken kişi oranı "dır. Diğer bir deyişle, bir saldırgan bir zinciri kontrol etmek veya sansürlemek isterse, katılımcıların %80'ini tehlikeye atmasını gerektiren bir proje yalnızca %10'unun tehlikeye atılmasını gerektiren bir projeden daha merkezi olmayan bir projedir.

Bu ölçüm Nakamoto katsayısıolarak bilinir ve mükemmel bir kavramsal araç olmasına rağmen oldukça düşük çözünürlüklü tek boyutlu bir ölçümdür. Gerçekte, merkezi olmayan sistemler, farklı gruplara farklı sorumluluklar atayarak ele geçirme olasılığını daha az hale getirecek şekilde tasarlanabilir. Sorumluluklarının ve geçmişlerinin çeşitliliği nedeniyle, bir ağı yakalamanın zorluğu sadece insanların oranıyla değil, sistem içindeki farklı aktörlerin örtüşen güçlü ve zayıf yönlerinin karmaşık bir ağıyla bağlantılı hale gelir.

Örneğin, Proof of Work blok zincirlerinde, doğru bir merkeziyetsizlik ölçümü, madenciliği ödüle göre, müşterileri kod tabanına göre, geliştiricileri taahhütlere göre, borsaları hacme göre, düğümleri sayıya göre ve mülkiyeti değer dağılımına göre vb. dikkate almaya çalışacaktır. Ancak bu daha incelikli yaklaşım bile mükemmel olmaktan uzaktır, çünkü tek bir anlık ölçüm, bir sistemin zaman içinde ademi merkeziyetçiliği sürdürüp sürdüremeyeceği konusunda çok fazla fikir vermez.

Hangi şekilde ölçülürse ölçülsün, sisteme "sahip olmak" isteyen saldırganların işi, bir proje ne kadar merkezi değilse o kadar zordur. Devralmalara karşı savunmak için, projelerin yeterli bir ademi merkeziyetçilik seviyesine ulaşması gerekir; bu da sistemin birçok yerinde bulunabilecek merkezi arıza noktalarının ve darboğazların sayısını en aza indirmek anlamına gelir.

Blockchain Trilemma

Merkezi olmayan ağların temel yapısı, merkezi ağlara kıyasla benzersiz zorluklarla birlikte gelir. 1980'lerin başlarında, bilgisayar bilimcileri bu zorlukların belki de en önemlisini ifade etmek için CAP teoremi olarak adlandırılan bir teorem geliştirdiler. CAP teoremine göre, blok zincirinin bir yineleme olduğu merkezi olmayan veri depoları aynı anda yalnızca üç garantiden ikisini sağlayabilir: tutarlılık, kullanılabilirlik ve bölünme toleransı (CAP). Modern dağıtık ağlar bağlamında, bu teorem blok zinciri trilemmasına dönüşmüştür. Bu, halka açık blok zincirlerinin altyapılarında güvenlik, ademi merkeziyetçilik ya da ölçeklenebilirlikten ödün vermesi gerektiğine dair yaygın inanıştır.

• Blockchain Trilemma, Gemini.com

Blok Zinciri Trilemması, tüm blok zinciri protokolleri için geçerli olan teknolojik bir sınırlamayı tanımlar. Benzer bir kavram bir blok zinciri projesinin sosyal katmanı için de geçerlidir; yukarıdan aşağıya ve aşağıdan yukarıya karar verme arasında kayan bir ölçek söz konusudur.

Bir video oyunu karakteri yaratır gibi, tüm projeler kendilerini bu sosyoteknolojik boyutların uzayında bir yere yerleştirmeli, yetenek puanları tahsis etmeli ve bazı özellikleri diğerleri için feda etmelidir. Seçim, bir blok zincirinin sınıfını, yeteneklerini ve savaştaki etkinliğini tanımlar.

Göreceğimiz gibi, protokolün nitelikleri ve temel felsefesi söz konusu olduğunda, Ethereum Classic, daha temel becerilerin güçlendirilebilmesi için hem işlem ölçeklenebilirliğini hem de yukarıdan aşağıya sosyal organizasyonu feda ederek, ademi merkeziyetçiliğini ve güvenliğini en üst düzeye çıkarmıştır.

ETC bu becerileri en üst düzeye çıkarmayı seçti çünkü bir blok zinciri protokolünün temel protokolünü ölçeklendirmesi için merkeziyetsizlik ve güvenlikten ödün vermesi gerekir; bu da hemen görünür maliyetler olarak ortaya çıkmayabilir, ancak uzun vadede ağın faydasına ve değerine zarar vermesi kaçınılmazdır. Kısacası, ETC için ölçeklenebilirlik, güvenlik ve ademi merkeziyetçilikten daha az önemlidir ve bu teknik değiş tokuş sosyal katmana da yansımaktadır; ademi merkeziyetçilik, merkezi yönetimin uygunluğuna üstün gelmektedir.

Günümüzde çoğu blok zinciri projesi, ölçeklenebilirlik ve merkezi bir grup tarafından koordine edilmenin faydaları karşılığında ademi merkeziyetçiliği en üst düzeye çıkarma fikrinden vazgeçmiştir. Bu durum, abartılı geliştirme veya pazarlama bütçelerinin finanse edilmesine olanak tanıdığı için kısa vadeli önyükleme için faydalı olabilir ve düşmanca olmayan bir ortamda bariz bir dezavantajı yoktur, ancak proje merkezileşmeye olan bu bağımlılığını azaltmadıkça, ki yarattığı teşvik yapıları nedeniyle bu imkansız olabilir, ağ bu nispeten merkezi yapının ele geçirilmesi yoluyla ele geçirilmeye maruz kalır.

Egemen Sınıf Sansür Direnişi

Farklı blok zinciri projelerini değerlendirirken sorulması gereken bir soru da "yeterince merkezsizleştirilmiş mi?" sorusudur. Bunun cevabı tamamen kullanım örneğinin tehdit modelineve belirli bir zincir üzerinde ne tür uygulamaların çalıştırılması gerektiğine bağlıdır. Soru, "bu zincirdeki uygulamaların çalışmasını kim durdurmak ister ve zincir onların sansür girişimlerine karşı koyabilir mi?" şeklinde yeniden çerçevelendirilebilir.

Örneğin, Bitcoin söz konusu olduğunda, ana uygulaması madalyonun kendisidir: dijital kıtlık ve sansür olmadan transfer etme yeteneği. ABD doları da dahil olmak üzere birçok para birimi ve varlık ile rekabet etmektedir ve bu nedenle varlığını sürdürebilmesi için çok güçlü varlıkların saldırılarına dayanması gerekmektedir. Bitcoin'in öncüllerinin çoğu merkezi hata noktalarına sahip oldukları için kapatıldı ve Bitcoin açıkça yeterince merkezsizleştirilerek bu tür sansürleri aşmak için tasarlandı.

Buna karşılık, bazı blok zincirleri Bitcoin'den daha az sansür direnci gerektirir ve yalnızca örneğin sanal beyzbol kartlarının transferini sağlamayı veya diğer tartışmasız kullanım durumlarına sahip olmayı amaçlar. Hiçbir güçlü dış güç bu uygulamaları durdurmak istemediğinden, sansür direnci gereksizdir. Hatta bazı merkezi tarafların belirli durumlarda zincirin durumunu geçersiz kılabilmesi bir fayda olarak görülebilir, bu nedenle tüm zincirin bir avuç yetkili tarafından işletilmesi bu kullanım durumu için kabul edilebilir. Kullanım durumunun iyi finanse edilen bir kuruluşun kapanması için yeterince önemli olmadığı bu durumlarda, ölçeklenebilirlik için ademi merkeziyetçilikten ödün vermek mantıklı olabilir ve diğer blok zinciri dışı teknolojiler daha uygun olabilir.

Ethereum Classic, Ethereum olarak bilindiği 2015 yılında bile, en az Bitcoin kadar sansüre eğilimli bir düzeyde hedeflere ulaşmak için yola çıktı.

Ethereum, akıllı sözleşmeler yürüten merkezi olmayan bir bilgi işlem platformudur. Uygulamalar sansür, kesinti veya üçüncü taraf müdahalesi olasılığı olmadan tam olarak programlandığı gibi çalıştırılır.

• Ethereum.org, 2015

Ethereum'un Akıllı Sözleşme Platformu, yalnızca Bitcoin'in temel para birimi kullanım durumunu değil, aynı zamanda her türlü blok zinciri uygulamasını desteklemek üzere tasarlanmıştır. Bu nedenle, kesintiye uğrama riski taşıyan eski sistem görevlilerinin sansür girişimlerine maruz kalma olasılığı yüksektir.

Ulus devletler ve çok uluslu kuruluşlar gibi diğer egemen kurumların saldırılarını bertaraf etmesi gereken küresel düzeyde bir çözüm sağlamak için Ethereum'un, Bitcoin gibi, bu gruplardan herhangi birinin onu sansürlemesini imkansız kılan bir ademi merkeziyetçilik düzeyine ulaşması gerekir; Egemen Sınıf Sansüre Direnç gereklidir.

Bu düzeyde bir sansürlenemezlik ile kritik bir eşiğe ulaşılmaktadır. Başka hiçbir kurum ağı sansürleyemediği için, uygulamalar önemli ölçüde daha kullanışlı hale gelir ve _güvenilmez_haline gelir. Artık faaliyet göstermek için başka bir şirketin veya hükümetin güvenine veya iznine ihtiyaç duymuyorlar ve bu platformlarda neler olup bittiğine karar verenler sağlayıcılardan ziyade kullanıcılar.

Code is Law yalnızca Sovereign Grade Censorship Resistance_elde etmiş zincirlerde çalışabilir. Bu seviye, diğer varlıkların çalışmasını sansürlemesini önlemek için gereklidir ve bu da zincirin ademi merkeziyetçilik özelliklerini en üst düzeye çıkarmasını ve bunları ödün vermeden sürekli olarak korumasını gerektirir. _Kod Kanundur gerektirir ademi merkeziyetçilik maksimalizm.

Merkezileşme Başarısızlık Durumları

Merkezileşme sorununun çözümünü keşfetmeden önce, adem-i merkeziyetçilik eksikliğinin nasıl hızla tam bir başarısızlığa dönüşebileceğini anlamalıyız.

Bugün, Ethereum'un (Classic) 2015'te piyasaya sürüldüğü zamandan bile daha fazla, sansürün, geçerliliğini korumaya çalışan ve ölmekte olan eski bir sistemin tercih ettiği silah haline geldiği giderek daha belirgin hale geliyor. Bu eski kurumlar değişim tarafından giderek daha fazla tehdit edildikçe, konumlarını korumak için daha da sert önlemler alınması muhtemel görünüyor.

İnternet ve blok zinciri teknolojisi sahneye çıkmadan önce, toplum değer ve bilgi aktarımı için merkezi kontrol noktalarına büyük ölçüde bağımlı olduğu için bu kurumlar gerçekliği hemen hemen kilit altında tutuyordu ve bu da kolayca istismar ediliyordu. Satoshi kriptografi ile tam zamanında karşılık vererek şiddet mantığını tersine çevirdive insanlığa alternatif bir düzene doğru bir yol sundu.

Zaman geçtikçe, statükoya karşı özgür, adil ve açık alternatiflere yönelik saldırılar artacaktır. Sonuç olarak, kripto para ekosistemi, blok zinciri teknolojisinin sansürlenemezliğinin gerçekten test edileceği ve bunlara sahip olan kripto para sistemlerindeki merkezi başarısızlık noktalarının aranacağı ve istismar edileceği yeni bir aşamaya, oldukça düşmanca bir aşamaya girecektir. Görevlilerin onaylamadığı kullanım durumları için yalnızca Egemen Sınıf hayatta kalacaktır.

Gelecekte blokzincirlerin fayda ve değerlerini koruyabilmeleri için kendilerine karşı kullanılacak bir dizi sosyal, ekonomik ve teknolojik saldırıya direnmeleri gerekmektedir. Saldırıların listesi sürekli büyümektedir ve yeni saldırı biçimlerinin ortaya çıkacağı ve bunlara karşı koyulacağı kesindir, ancak şimdilik, en azından bilinen daha belirgin başarısızlık durumlarından kaçınılmalıdır.

Geçici Vakıf

Tarihsel olarak, blok zinciri projelerinin bir numaralı ölüm nedeni, onları sürdürmekten sorumlu ekiplerin artık çalışmamasıdır. Basitçe ifade etmek gerekirse, bir proje merkezi bir organizasyon komitesine veya geliştirici ekibine bağlıysa, sadece bu organizasyon olduğu sürece devam edecektir.

Kuruluşlar birçok nedenden dolayı faaliyetlerini durdurabilir. İster basit bir halının çekilmesi, ister fonların tükenmesi, ister saldırıya uğramak, ister düzenleyiciler tarafından dövülmek, trafik kazaları veya başka herhangi bir nedenle olsun, bu faktörler genellikle bu ekibin kontrolü dışındadır, bu nedenle bir projenin hayatta kalıp kalamayacağı şansa veya düzenleyicilerin onayına bağlıdır.

Çoğu durumda, merkezi bir ekibin varlığı, eşit şartlarda olmadıkları için diğerlerini projeye katkıda bulunmaktan caydırır. Üçüncü taraflar, bu merkezi organizasyon komitesine kıyasla her zaman ikinci sınıf vatandaş olacak, kararları onlar verecek ve bir premine veya geliştirme vergisi durumunda fiyat eyleminden orantısız bir şekilde faydalanacaklardır; bu da projeyi sürdürmek ve yönlendirmek için bu ekibe olan güveni daha da sağlamlaştırmakta ve en azından doğal bir organizasyonel hiyerarşinin ortaya çıkmasını engellemektedir.

Merkezi bir ekibe duyulan bu güven kısa vadede yönlendirme ve büyük bütçeler sağlayabilir, ancak protokole ödenmesi zor bir tür "merkezileşme borcu" yükler. Sonunda, tüm kuruluşlar gibi, merkezi ekip de faaliyetlerini durduracaktır. Proje bu bağımlılıktan kurtulmadığı sürece, muhtemelen ya terk edilecek ya da bu grup olmadan yaşama adapte olamayacaktır.

Meatspace Yakalama

Merkezi ekiplere aşırı güvenen yüksek değerli projeler için, zaman geçtikçe, sadece terk edilmekten çok daha sinsi bir kader giderek daha olası hale gelir. Tüm tepeden inmeci merkezi kurumlarda olduğu gibi, bu kurumlar da çeşitli manipülatif teknikler yoluyla özel çıkarlar tarafından ele geçirilmektedir.

Güçlü bir kurumun yeni teknoloji tarafından tehdit edildiğini hissettiğini varsayalım. Bunu ortadan kaldırmak yerine, ki bu imkansız olabilir, statükoyu temelden sarsmayacak şekilde gelişimin yönünü etkileyerek basitçe uzlaşmak ve işleyişini bozmak çok daha etkilidir.

Bu, bir kuruluşun nüfuz sahiplerini ve liderliğini, ipleri çeşitli havuçlar ve sopalarla çekilen kuklalara dönüştürerek başarılabilir. İnsanlar yanılabilir ve her türlü manipülasyon ve şantaja açıktır; akran baskısı, kızgın çeteler, siyaset, komisyon, rüşvet, psikopatlar, bal tuzakları, kompromat, fiziksel tehditler, hapis veya daha kötüsü.

Bir saldırganın elinin altında yeterince kilit hedef varsa, yetkileri aracılığıyla bir zincirin geleceğini kontrol edebilir, karar verme üzerindeki hakimiyetlerini ve kontrollerini daha da artıran ince kademeli değişiklikler yapabilirler.

Bu tür bir arıza durumunun en sorunlu unsurlarından biri, bunun tespit edilemeyecek şekilde yapılabilmesidir. Merkezi bir ekibin hangi düzeyde tehlikede olduğu bilinmiyor olabilir ve yakalama ancak bu konuda bir şey yapmak için çok geç olduğunda ortaya çıkabilir.

Merkezi bir ekip açıkça tehlikeye atılmasa bile, bu tehlikenin potansiyeli güvensizlik ve tedirginlik yaratabilir. Komplo teorileri ve karar alma mekanizmasının sorgulanması, yalnızca liyakat temelinde yürütülmediği anlaşılan bir projenin liderliğini ve istikrarını zayıflatabilir ve organizasyon komitesine karşı kullanılan basit böl ve yönet taktikleri projeyi felç etmeye yetebilir.

Bu başarısızlık durumu, merkezi bir organizasyon komitesine dayanan herhangi bir blok zinciri projesinin doğasında var olan bir çelişkiyi göstermektedir. Protokol kağıt üzerinde ademi merkeziyetçi olsa da, gerçekte proje, bunu yapmanın maliyetinin buna değdiğini düşünen herkesin iradesine boyun eğebilecek ve eğecek merkezi bir gruba borçludur.

Kabuki Sikkeleri

Merkezileşme, tıpkı yerçekimi gibi, sürekli olarak çeker ve kırılma noktasını bulmak için sosyoteknolojik bir yapıda herhangi bir zayıflık arar. Bir sistemin uzun vadede bu gücün üstesinden gelebilmesi için, hiçbir merkezi hata noktasından yararlanılamamasını sağlaması gerekir; bu da merkezileşmeye karşı sadece tek bir yerde değil, tüm alanlarda sürekli olarak geri adım atan sağlam karşı önlemler tasarlamak anlamına gelir.

Bu nedenle, ademi merkeziyetçiliğin yarım ölçülerde olmasının bir anlamı yoktur. Bir zincir ancak en zayıf halkası kadar güçlüdür ve bir blok zinciri ancak en merkezi darboğazı kadar merkezi değildir. Bu nedenle, bir blok zinciri projesinin hem teknik hem de sosyal olarak tüm parçaları _ademi merkeziyetçilik maksimalizmi_için çaba göstermelidir.

Ne yazık ki, kripto para ekosisteminde ademi merkeziyetçilik maksimalizminin önemi yaygın olarak anlaşılmamış veya benimsenmemiştir; öyle ki ademi merkeziyetçilik tiyatrosu terimi sözde ademi merkeziyetçi sistemleri tanımlamanın yaygın bir yolu haline gelmiştir.

Bu projelerin sistemlerinde ince tek hata noktaları vardır, ancak destekçiler odağı diğer "merkezi olmayan" alanlara kaydırır. Bu etkili bir taktiktir, çünkü bir sistemin potansiyel olarak ele geçirilebilir merkezi arıza noktalarına sahip olduğunu kanıtlamak, sistem hakkında derinlemesine bilgi sahibi olmayı gerektirir ve doğru bir şekilde değerlendirmek için gereken teknik beceri ve içeriden bilgi nedeniyle meslekten olmayanlar için çok zor veya imkansız olabilir.

Kaya ve kum üzerine inşa edilen binalar benzetmesinde olduğu gibi, eğitimsiz bir göz için iki proje düzgün bir şekilde inşa edilmiş gibi görünebilir ve normal koşullar altında her ikisi de amaçlandığı gibi çalışır. Ancak yüzeyin altında, bir projenin sadece stres zamanlarında yıkıma yol açacak ve muhtemelen projenin zaman testine dayanmasını bekleyenlere zarar verecek ölümcül bir kusuru vardır.

Klasik Sorunlar Klasik Çözümler Gerektirir

Yolsuzluk, uygarlık kadar eski bir sorundur. Henüz kripto para alanında çirkin yüzünü göstermemiş olsa da, teknoloji daha etkili hale geldikçe, gücünü dizginlemek ve blok zincirlerinin insanlığı özgürleştirmek yerine köleleştirmeyi optimize eden araçlar haline geldiği bir geleceğe doğru şekillendirmek isteyen güçleri cezbetmesi kaçınılmazdır.

Uzun vadede, ne olursa olsun, merkezi olmayan blok zincirleri eninde sonunda galip gelecektir. Yine de, eğer insanlık karanlık çağlar tarzı bir inovasyon ve durgunluk döneminden kaçınmak istiyorsa, merkezileşmenin tehlikeleri hakkında konuşulmalı ki bu tehlikeler ortaya çıkmadan önlem alınabilsin. Neyse ki, blok zincirlerini ele geçirmeye yönelik süregelen kaçınılmaz girişimlere karşı koymak için bir fırsat penceresi mevcut. Şimdilik, ademi merkeziyetçilik maksimalizmi için çabalayan projeler hala mevcuttur ve bunları kullanmak isteyenler için mevcuttur.

Hala gönüllülük esasına dayalı olsa da, bireyler otorite figürlerine veya pazarlama kampanyalarına güvenmek yerine, ilk ilkelerden yola çıkarak ve geçmişten aldıkları dersler üzerinde düşünerek hangi blok zincirlerinin uzun vadeli değer sağlayacağı ve etkileşime girmeye değer olduğu konusunda kendi sonuçlarına varabilirler.

Blok zinciri teknolojisinin köklerine, ekonomi teorisine ve tarihin derslerine geri dönüldüğünde, Bitcoin'in arkasındaki tasarım kararlarındaki bilgelik netleşir ve bu mantık, Ethereum Classic gibi Akıllı Sözleşme Platformları da dahil olmak üzere alandaki diğer teknolojik gelişmelere yeniden uygulanabilir.

Önce İlkeler

Kurumlar ve onları oluşturan insanlar yanılabilir, kararsız ve kırılganken, fikirler kurşun geçirmezdir. Blok zinciri kadar önemli ve etkili bir teknolojinin insanlardan daha fazlası üzerine inşa edilmesi gerektiği aşikârdır. İyi geliştirilmiş bir felsefe, başka türlü ele geçirilebilecek et torbalarının eylemlerine rehberlik etmek için güçlü bir temel oluşturmalıdır.

İyi fikirler kendi başlarına ayakta dururlar, kamuoyunda tartışılabilirler ve kimin ilan ettiğine bakılmaksızın geçerlidirler, bu da onları bir blok zinciri projesinin geleceğini kısıtlamak ve korumak için bir koşum takımı oluşturmak için mükemmel kılar. Bu nedenle Ethereum Classic Vakfı bir grubudeğil, ilkeleriher şeyden önce gelir ve karar alma sürecini bilgilendirir.

Pragmatizm, hem pratikte hayatta kalmayı hem de uzun vadede sürdürülebilirliği sağladığından ve kaliteli katılımcıları çeken bir reklam biçimi olarak işlev gördüğünden, sağlam ilkelerin korunması ve bunlara bağlı kalınmasıdır. Önce ilkeler yaklaşımı, merkezi bir grubun sürekli değişen çıkarları tarafından değil, yüksek bir katkıda bulunan cirosu olsa bile, projenin geleceğini yönlendirmek için kamuya açık olarak sürdürülebilen ve rafine edilebilen dış felsefi referans noktaları tarafından yönlendirildiği için, bir projenin gelecek nesiller boyunca rotasını koruyabilmesini sağlamak için uzun bir yol kat eder.

Kararları verecek merkezi bir grubun olmaması, paydaşlar tarafından anlaşıldığı şekliyle ETC'nin ilke ve değerlerini sadakatle yorumladıkları ve uyguladıkları sürece herhangi bir kişi veya grubun herhangi bir rolü üstlenebileceği anlamına gelir. Bazıları hard fork'un kaydolduğu değerlerden uzaklaştığını düşünürse, zincirin mevcut versiyonunu devam ettirebilir. Zincirleme bölünme riski, tüm katılımcıların farklılıkları çözmek için birlikte çalışmaya teşvik edildiği ve bir anlaşmazlığın çözülememesi durumunda tartışmanın hiçbir tarafının diğerini geçersiz kılamayacağı anlamına gelir.

Protokol Tarafsızlığı

Blok zinciri oyununda gece yeni başladığı için Ephemeral Foundations sorunu çok açık olmayabilir. Dolandırılmış, ezilmiş ya da başka bir şekilde ele geçirilmiş olsun, birçok blok zinciri projesinin gösterisini yürüten asil niyetlerin sona ereceği kesindir ve zincirleri güveni ortadan kaldıramazsa, onlarla birlikte hırsları da sona erecektir.

Bir blok zinciri projesindeki karar alma sistemleri uzun süreler boyunca merkezi bir gruba bağlı kaldığında bu sorun daha da kötüleşir. Karar alma mekanizmasının aşağıdan yukarıya değil yukarıdan aşağıya olması beklendiğinden, projenin organize edilmesine yönelik alternatif mekanizmalar geliştirilememektedir. Sonuç olarak, kırılganlık karşıtı açık bir meritokrasinin gelişmesine izin vermek yerine, kemikleşen ve kırılgan hale gelen opak otokrasi standart haline gelir.

Bu durum merkezileşme çekim gücü kuyusuşeklinde kendini gösterir; dışarıdan katkı zorlaştıkça merkezi karar alma mekanizmasına olan güven çığ gibi büyür, böylece proje yukarıdan aşağıya liderliğe giderek daha fazla güvenir ve döngü tekrar eder.

Bu nedenle gelecekte merkezi organizasyonlara bel bağlayan projeler birer birer bu bel bağlılığının kurbanı olacak ve ancak bu bel bağlılığının olmadığı projelerin uzun süre ayakta kalabileceği gerçeği fark edilecektir. Kripto para birimlerinin şu anda sahip olduğu vahşi değerlemeler, bu projelerin bir dereceye kadar uzun ömürlü olması umuduna bağlı olduğundan, yalnızca gerçekten merkezi olmayan projelerin para, yetenek veya zaman katkısına değer olduğu giderek daha belirgin hale gelecek ve piyasa buna göre yeniden tahsis edilecektir.

Sadece uzun vadeli değer önerileri olan projeler kalacak, bu da sadece merkezi organizasyon komitelerine dayanmayanların kalacağı anlamına geliyor. Aynı mantıkla, her şey eşit olduğunda, merkezi gruplara en az bağımlı olarak algılanan projelerin en fazla katkıyı ve değeri çekeceği ortaya çıkacaktır.

Projeler, merkezi makamlardan gelen sürdürülemez nakit enjeksiyonlarına bel bağlamak yerine, Satın Al ve Katkıda Bulun stratejisinde olduğu gibi tamamen doğal katkılarla ayakta kalabilecek şekilde evrim geçirmelidir; bu stratejide bireyler bir projeyi satın alarak kendilerini projeye katkıda bulunmaya ekonomik olarak teşvik etmektedir.

Bu strateji en iyi, bir birey katkısının karşılığını tam olarak aldığında işe yarar ki bu da ancak bir protokol tarafsız olduğunda gerçekleşebilir. Tarafsız protokoller tüm katılımcılara aynı eşitlikte davranır ve belirli taraflara herhangi bir özel ayrıcalık tanımaz. Merkezi olmayan blok zinciri projeleri bu temelde birbirleriyle rekabet edecektir; yalnızca en tarafsız projeler, bir Vakıf, Geliştirme Vergisi veya sulandırılmamış premine olmayanlar, uzun vadeli sürdürülebilirliği sağlayan doğal katkı türünü çekecektir.

Güç Dengeleme

Amerika Birleşik Devletleri hükümeti gibi mevcut kurumların yapısında da yankılandığı üzere, kötü karar alma süreçlerini dizginlemek ve bir grubun bencil çıkarları için sistemi bir bütün olarak ele geçirmesini önlemek için, uzun ömürlü olmak isteyen sistemlerde farklı oyuncular arasında bir güç dengesi olması gerekir. Bu kavram _checks and balances_olarak bilinir.

ABD Hükümetinde olduğu gibi, kontroller ve dengeler, üç ana güç grubunun var olduğu ve birbirlerinin gücünü dengelediği Proof of Work blok zincirlerinin temel bir özelliğidir.

Proof of Work blok zincirlerinde üç büyük gücün bir araya gelmesi istikrar sağlamaktadır. Her biri sisteme tamamen farklı şekillerde değer katmaktadır. Her biri veto yetkisi aracılığıyla sistemi sorumlu tutmakta, bu da başka hiçbir grubun işleri çok kötü bir şekilde berbat edememesini sağlamaktadır. İster bir hükümet ister bir blok zinciri olsun, bu kontrol ve dengelere müdahale edildiğinde işler ters gitme eğilimindedir.

Bu üçlü konfigürasyonun, kolektifin basit çoğunluk kuralıyla uzlaşma sorunlarının üstesinden gelebileceği anlamına da geldiği için önemli olduğunu unutmayın. Bu tek sayılı seçmenler, dağıtık sistemlerde yaygın bir modeldir. Anlaşmazlığı çözecek üçüncü bir taraf olmadığından, sadece iki katılımcı ile çıkmaza girilebilir.

Sonuç, ya gönüllü katılımı ya da kötü davranışın dışlanmasını teşvik eden rakip çıkarlar tarafından bir arada tutulan dengeli bir güç senfonisidir. Madenciler güvenlik sağlar ve bir blok ödülü alırlar, bu da ancak geliştiriciler ve diğer sağlayıcıların protokolü sürdürmesi ve altyapıyı oluşturması sayesinde ağın kullanışlı olması durumunda değer kazanır, likidite sağlayan tüccarlar ve spekülasyon yapan ve projeleri finanse eden yatırımcılar tarafından kolaylaştırılır.

Bir kulenin tabanını tutan payandalar gibi, bu iyi yerleştirilmiş teşvikler de destek için birbirlerine dayanır. Birlikte, doğru dağıtıldıkları sürece, parçalarının toplamından daha büyük yeni bir yapı ortaya çıkarabilir ve potansiyel olarak binlerce yıl ayakta kalabilirler.

Bunun da ötesinde, rollerin çeşitliliği, farklı çıkarlara, profillere ve zayıflıklara sahip tarafların katılımını teşvik ederek bir sistemi çökertmeyi daha zor hale getirir. Birden fazla savunma katmanı olarak, zinciri güvence altına alan katılımcı havuzu ne kadar çeşitli olursa, bir saldırganın tehlikeye atması o kadar zor olur, çünkü zayıflıkların çeşitliliği saldırıların çeşitliliğini gerektirir ve sistemi ele geçirmek için daha yüksek bir maliyet gerekir. Aynı sayıda katılımcı olsa bile, bu çeşitlilik nedeniyle kaygıların daha fazla ayrıldığı bir sistem daha merkezi olmayan ve yakalanması zor bir sistem olarak kabul edilebilir.

Bitcoin tarafından ortaya konan plan, temelleri kopyalayan, bazı değişkenleri değiştiren ve (zekice) Turing-tamamlanmış bir sanal makine olan EVM'yi ekleyen Ethereum da dahil olmak üzere diğer birçok kripto para birimi tarafından da kullanıldı. Tıpkı gerçek dünyadaki bir binanın yapısını kodlayan mimari bir plan gibi, yapının merkezi bir karmaşa halinde çökmesini engelleyen önemli payandalardan birini veya daha fazlasını kaldırmak akıllıca olmayacaktır.

Eğer bir proje uzun vadede ayakta kalmak istiyorsa, bu gerekli teşvik yapısı desteklerinden uygun şekilde dengelenecek kadarına sahip olmalıdır. Bitcoin madenciler, geliştiriciler ve tüccarlardan oluşan sağlam bir üçayak ise, bu ayaklardan birini keserek, örneğin Proof of Stake'e geçerek ve madencileri kovarak, sonuç iki ayaklı bir bar taburesi olur; bir süre için üzerine binilebilir, ancak en hafif esinti bile tehlikeli bir sorumluluk haline gelmesine neden olur.

Ademi Merkeziyetçilik Maksimalizm

Adem-i merkeziyetçi maksimalizm uzun vadede merkezileşme güçlerini kıyıya çekebilecek bilinen tek mekanizmadır. Önceden tanımlanmış bir kurallar dizisi değil, bir sistemdeki merkezi arıza noktalarının sayısını azaltmayı amaçlayan genel bir felsefe veya düşünce tarzıdır.

Ademi merkeziyetçiliğin tüm alanlarda, protokol tasarımında ve mümkün olan yerlerde sosyal katmanda bütünsel olarak takip edilmesini talep etmektedir. Amaç, protokolü ele geçirilmeye karşı güvenli hale getirmek ve sosyal katmanı ele geçirilmeye karşı güvenli hale getirmektir. Satoshi Nakamoto'nun anonim kalması ve sessizliğe bürünmesi, bu felsefenin Bitcoin projesine uygulanmasının klasik bir örneğidir ve bu projenin başarısını taklit etmek akıllıca olacaktır.

Anlamlı olduğu yerlerde, tanımı gereği, bu yaklaşım taviz vermeyi gerektirmez. En küçük fedakarlıklar, ihlaller veya istisnalar bile, bilinen durdurma kriterleri bağlamında genel olarak değerli bir değiş tokuşla tamamen kaçınılmaz olmadıkça, tahammül edilemez olmalıdır. Merkezileşmeden kurtulmak zor olduğundan, tipik olarak zaman içinde birikir ve sistem şu ya da bu şekilde ele geçirilene kadar yığılır.

Kavşak ne olursa olsun, ademi merkeziyetçilik maksimalizmi sonsuz bir uyanıklık ve sistemlerin doğal olarak merkezileşme eğiliminde olduğu bilgisini gerektirir, bu nedenle alınan her karar, sistemi uzun vadede borçsuz tutmak için merkezileşme borcu olarak ödenen maliyeti dikkate almalıdır.

İleri

İnsanlık bir başka karanlık çağdan kaçınmak istiyorsa, blok zinciri teknolojisinin geleceğini ele geçirmekle tehdit eden yozlaşmış güçlere direnebilecek sistemleri benimsemelidir. Yalnızca ademi merkeziyetçilik maksimalizmi için çabalayan sistemler bunu başarabilir, ancak bugün var olan tüm blok zinciri projeleri arasında yalnızca bir avuç bu gereksinimi kabul etmektedir.

Ethereum'un Turing Complete Akıllı Sözleşme Platformu şeklinde dünyaya getirdiği yenilikler, blok zinciri kullanım durumlarının faydası ve potansiyeli açısından ileriye doğru büyük bir sıçrama sağlamaktadır, ancak DAO Fork ve Proof of Stake'e geçişin de gösterdiği gibi, projenin gittiği yön onu ele geçirilmeye açık hale getirmekte ve _Sovereign Grade Censorship Resistance_adresine ulaşamamaktadır.

Çok uzak olmayan bir gelecekte, blok zincirlerine yönelik saldırılar arttıkça, bu ihtiyaç çok açık bir şekilde ortaya çıkacaktır. Sözde ademi merkeziyetçi projeler birer birer gerçek yüzlerini ortaya koymakta ve özel çıkar gruplarının eline geçerek yolsuzluğa yenik düşmektedir. Sonuç olarak, geriye sadece gerçekten ademi merkeziyetçi olanlar kalacaktır.

Ethereum teknolojisini Bitcoin felsefesiyle birleştiren Ethereum Classic, güvenli, çok amaçlı, merkezi olmayan bir blok zinciri ve acımasız ve merkezi bir geleceğe karşı özgür, adil ve gelişen bir alternatif sunuyor.